Περί γαυγισμάτων ο λόγος

Της Στέλλας Πετρίδου*

Αυτό το άρθρο το υποσχέθηκα σε φίλους μου μετά από τη συζήτηση που αναπτύχθηκε πριν λίγες εβδομάδες σε σχέση με την «οχλαγωγία» που μπορεί να προκαλεί το γαύγισμα των σκύλων και το κατά πόσο όταν γαυγίζει ο σκύλος αυτό είναι παράνομο και οι ιδιοκτήτες πρέπει να τιμωρούνται. Αφορμή για τη συζήτηση και την ανησυχία που προκλήθηκε στο φιλόζωο κοινό, έδωσε η καταδίκη Αγγλίδας ιδιοκτήτριας σκύλων, η οποία καταδικάστηκε σε πρόστιμο €900 γιατί οι σκύλοι της γαύγιζαν.

Για κάποιες μέρες μετά την δημοσιοποίηση της πιο πάνω απόφασης αναπτύχθηκε μια φιλολογική συζήτηση γύρω από το θέμα αυτό. Οι δε φιλόζωοι υποστήριζαν και υποστηρίζουν ότι είναι δικαίωμά τους η διατήρηση σκύλων και οι δε «αφιλόζωοι» να φτάνουν στο σημείο να καταδικάζουν ακόμα και την διατήρηση σκύλων εντός της πόλης !!

Είμαι της άποψης ότι η αλήθεια όσον αφορά τα γαυγίσματα βρίσκεται κάπου στη μέση και φιλόζωοι και μη πρέπει πάντα να είμαστε προσεχτικοί, συνετοί και να ενεργούμε με λογική και σεβασμό προς τους γύρω μας !! Οι δε φιλόζωοι οφείλουν να σέβονται τα δικαιώματα ησυχίας του γείτονά τους και οι δε αφιλόζωοι να αναγνωρίσουν ότι τα ζώα συντροφιάς και η ορθολογιστική διατήρηση αυτών, είναι επίσης δικαίωμα έκαστου φιλόζωου !! Τούτο πρέπει να αναγνωρίσουν και οι αστυνομικές και δημοτικές αρχές στους οποίους συχνά πυκνά καταλήγουν διάφορα παράπονα περί γαυγισμάτων !

Σε κανένα ιδιοκτήτη σκύλου και μη, δεν του αρέσει ο γείτονάς του να τον ενοχλεί οχλαγωγώντας με τον οποιοδήποτε τρόπο. Το θέμα όμως το οποίο προκύπτει είναι το γεγονός ότι, οι ιδιοκτήτες σκύλων συχνά βρίσκονται στην αιχμή του δόρατος και κατηγορούνται για πρόκληση οχλαγωγίας με γαυγίσματα, είτε αυτό είναι αληθές είτε απλά αυτό αποτελεί μια παραφουσκώμένη ιδιοτροπία κάποιου αφιλόζωου γείτονα τους.

Δυστυχώς θα πρέπει όλοι να αποδεχτούμε το γεγονός ότι, ως λαός δεν φημιζόμαστε για την φιλοζωία μας. Αν ως έθνος ήμασταν φιλόζωοι, τότε δεν θα υπήρχαν τόσα αδέσποτα και κακοποιημένα ζώα και δεν θα θανατώνονταν χιλιάδες άλλα από τις Δημοτικές αρχές ή/και τις κτηνιατρικές υπηρεσίες.

Επί τούτου λοιπόν , θα πρέπει εξ’επαρχής να δώσουμε στους φιλόζωους / ιδιοκτήτες σκύλων, το «μειον» που τους αναλογεί μέσα από την αυξημένη πιθανότητα να βρεθεί στη γειτονιά τους ένας ή /και περισσότεροι αφιλόζωοι γείτονες, οι οποίοι θα «σπεύσουν» να καταγγείλουν τον ιδιοκτήτη σκύλου για γαυγίσματα, είτε αυτά (τα γαυγίσματα) προκαλούν όντως οχλαγωγία /ενόχληση, είτε όχι !!!!!!!

Ας αρχίσουμε από τι ορίζει ο Περι Σκύλων Νόμος ως οχλαγωγία. Ο περί σκύλων νόμος εμπεριέχει τρεις ασαφείς ορισμούς για να προσδιορίσει τον όρο «οχλαγωγία», η οποία κατ’επέκταση είναι και δια νόμου παράνομη και τιμωρείται.

Ο νόμος λοιπόν ορίζει ότι οχλαγωγία προκαλείται όταν ο σκύλος γαυγίζει με «ΣΥΝΕΧΕΣ» και «ΗΧΗΡΟ» γαύγισμα, το οποίο προκαλεί ενόχληση στο «ΕΥΡΥ ΚΟΙΝΟ». Ο νόμος δίνει τρεις ασαφείς ή/και ευρείς όρους, οι οποίοι μπορούν να αποβούν μοιραίοι ακόμα και για κάποιο υπεύθυνο ιδιοκτήτη σκύλου, αφού αυτοί οι ορισμοί είναι κατ’ελάχιστο ασαφείς και δυσκολοκατανόητοι στην εφαρμογή τους.

Τι ακριβώς εννοεί ο νομοθέτης με τον όρο «Συνεχές» και τι ακριβώς εννοεί ο νομοθέτης με τον συμβεβλημένο όρο «Ηχηρό»;

Εάν ο σκύλος μου γαυγίζει για 5 -10 λεπτά, ώρες μη κοινής ησυχίας προειδοποιώντας με ότι κάποιος περαστικός περνά από την αυλή μου, το χρονικό αυτό διάστημα γαυγίσματος νοείται ως συνεχές; Εάν επίσης ο σκύλος μου είναι ένα μικροκαμωμένο poodle, το γαύγισμά του είναι ηχηρό;

Με λίγα λόγια, το χρονικό διάστημα για το οποίο ένας σκύλος θα γαυγίζει συνεχόμενα για να οριστεί ως δια νόμου «συνεχές» δεν προσδιορίζεται επαρκώς, και επίσης δεν προσδιορίζεται η ένταση και το μέτρο επιμέτρησης βάσει ηχητικής κλίμακας που θα προσδιορίσει ότι το γαύγισμα αυτό είναι όντως «ηχηρό» !!!!!!!!!!!!!!!

Επίσης η ενόχληση ενός ή δύο αφιλόζωων γειτόνων, οι οποίοι πιθανώς να θέλουν με αφορμή τις καταγγελίες για γαυγίσματα να πλήξουν τον φιλόζωο γείτονά τους, νοείται ως «ενόχληση στο ευρύ κοινό» ? Ποιος είναι ο αριθμός παραπονούμενων σε μια πυκνοκατοικιμένη γειτονιά, ο οποίος θα μας προσδιορίσει ότι όντως υπάρχει εύλογη ενόχληση στο ΕΥΡΥ κοινό, και ότι η ενόχληση δεν προέρχεται από κακόβουλους μεμονωμένους παραπονούμενους ????????

Θα ήθελα να μοιραστώ την δική μου ιστορία μαζί σας. Όταν το σπίτι μου χτιζόταν ακόμα, και πριν ακόμα κατοικίσω, ήρθε και με βρήκε συγκεκριμένη γειτόνισσα που άκουσε ότι είχα σκύλους και μου είπε να μην τους φέρω ποτέ στο σπίτι μου γιατί απλά δεν τους γουστάρει. Με λίγα λόγια η γειτόνισσα αυτή είχε προκατάληψη ενάντια στους σκύλους. Ήταν λοιπόν φυσιολογικό, όταν και εφόσον κατοίκισα με τα ζώα μου, να αρχίσει να με καταγγέλλει για οχλαγωγία και γαυγίσματα. Ακολούθως η ίδια αυτή γειτόνισσα, στην προσπάθεια εξεύρεσης συμμάχων στα παράπονά της, με κατηγορούσε στη γειτονιά ότι το γεγονός ότι εγώ διατηρούσα σκύλους θα έπεφταν οι αξίες των περιουσιών και των γειτονικών οικιών, σε μια προσπάθειά της να «προκαλέσει» και άλλους γείτονες να με καταγγείλουν. Σας ερωτώ, τι θα γινόταν εαν η παράλογη αυτή κυρία έπειθε με τα επιχειρήματά της και άλλους γείτονες να με καταγγείλουν για να φύγουν οι σκύλοι μου, μπας και πέσει η αξία των σπιτιών τους ;

Δεν είναι επίσης λίγα τα παράπονα που φτάνουν στα αυτιά μου από άλλους φιλόζωους ότι, γείτονες προκαλούν τα ζώα τους να γαυγίσουν και μετά τους καταγγέλλουν !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Χαρακτηριστική είναι επίσης η περίπτωση ενός φίλου μας, ο οποίος καταγγέλθηκε στις δημοτικές αρχές από κάποιο γείτονα και κατηγορήθηκε για γαυγίσματα και πρόκληση οχλαγωγίας. Ο φίλος αυτός, εγκατέστησε στο κομπιούτερ του ένα ειδικό πρόγραμμα καταγραφής φωνής, το οποίο κατέγραφε ηχητικά σήματα καθόλη την διάρκεια της ημέρας που αυτός ήταν στην εργασία του. Με τον τρόπο αυτό απέδειξε στις δημοτικές αρχές που τον «κυνηγούσαν» ότι, οι σκύλοι του γαύγισαν για λίγα και μόνο δευτερόλεπτα εντός της ημέρας και το γεγονός τούτο, απεδείκνυε ότι τα παράπονα του γείτονα ήταν ως κατ’ελάχιστο αβάσιμα.

Αν πάω πίσω στη δική μου περίπτωση, αξίζει να σας αναφέρω ότι, η γειτόνισσα που με κατήγγειλε για γαυγίσματα, θεάθηκε από τρίτους να πλησιάζει τον διαχωριστικό τοίχο κήπου που διαχωρίζει τις αυλές μας και νυχτερινή ώρα να προκαλεί τα ζώα μου να γαυγίσουν. Αποτέλεσμα : για προστασία των ζώων μου, αλλά και για να καταγράψω τυχών κακόβουλες μελλοντικές της κινήσεις, αναγκάστηκα και εγκατέστησα επιπλέον κάμερες κλειστού κυκλώματος καταγραφής (το οποίο μου κόστισε τουλάχιστο κάποιες εκατοντάδες ευρώ) και απείλησα ότι, θα εγκαταστήσω παράνομα και σύστημα καταγραφής φωνής, για να αποδείξω ότι εάν τα ζώα μου δεν ενοχλούνται δεν γαυγίζουν και ότι η ίδια κυρία που με κατάγγελλε, αυτή η ίδια κατά καιρούς σε νυχτερινές ώρες προκαλούσε τα σκυλιά μου !!

Έχοντας γράψει τα πιο πάνω, σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητώ ότι, υπάρχουν και ασυνήδειτοι ιδιοκτήτες οι οποίοι αφήνουν τα σκυλιά τους στο έλεός τους, σε μια γωνία της αυλής παραμελημένα και αυτά πιθανώς να γαυγίζουν.

Από την άλλη πλευρά, πιστεύω ότι, η μεγάλη πλειονότητα των φιλόζωων οι οποίοι πραγματικά διατηρούν σε ευημερία και ευμάρεια τα ζώα τους, κατηγορούνται αδίκως και ασύστολα από μη φιλόζωους γείτονες, οι οποίοι μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις δηλητηρίασαν ή /και αποπειράθηκαν να δηλητηριάσουν τα ζώα, χωρίς καμία συνέπεια για το ποινικό τους αυτό αδίκημα ( η δυσκολία απόδειξης τέτοιου είδους εγκλημάτων είναι άλλο θέμα συζήτησης).


Καταλήγω λοιπόν στα εξής –

(1) Ευθύνες έχει ο νομοθέτης που θέσπισε ένα ασαφή νόμο, αφήνοντας ουσιαστικά τους φιλόζωους στο έλεος του οποιουδήποτε κακόβουλου γείτονα, χωρίς τελικά ο κακόβουλος παραπονούμενος να έχει κυρώσεις (π.χ για απόπειρες δηλητηριασμού).

(2) Πέραν όμως από τον νομοθέτη, τις πλέων πιο μεγάλες ευθύνες τις έχουν οι Δημοτικές αρχές, οι επαρχιακές διοικήσεις και η αστυνομία που καλούνται να αξιολογήσουν παράπονα για γαυγίσματα. Αξίζει να σας αναφέρω ότι οι άνθρωποι που επισκέπτονται τα σπίτια των φιλόζωων για να αξιολογήσουν τα παράπονα, είναι άτομα τα οποία ως επί το πλείστων ΔΕΝ κατέχουν καθόλου την ψυχολογία και τον τρόπο λειτουργίας των σκύλων.

Οι εντεταλμένοι αντιπρόσωποι δημοτικών ή/και αστυνομικών αρχών, δεν γνωρίζουν ή γνωρίζουν ελάχιστα για τον τρόπο λειτουργίας του σκύλου. Όταν ένας σκύλος, είναι περιορισμένος και δεν έχει συνεχή ερεθίσματα, δεν υποφέρει από αρρώστιες, έχει επαρκή τροφή και νερό, δεν έχει και κανένα λόγω να γαυγίζει με «συνεχές και ηχηρό γαύγισμα». Συνεπώς, γιατί οι αρχές ταλαιπωρούν τους υπεύθυνους ιδιοκτήτες, γιατί ένας προκατελειμμένος γείτονας εξέφρασε κάποιο αβάσιμο ή ψευδή παράπονο?

Βέβαια έχοντας γράψει τα πιο πάνω, οφείλω να αναφέρω ότι, στις περιπτώσεις όπου, ένα σκυλί είναι δεμένο σε μια γωνία της αυλής ή/και σε μια ταράτσα ή/και οπουδήποτε αλλού και είναι παραμελημένο, ή/και άρρωστο, τότε είναι λογικό να κραυγάζει και να κλαίει γαυγίζοντας. Τότε σε τέτοιες περιπτώσεις εμείς οι φιλώζωοι, καλούμε τις αρμόδιες αρχές να επιλαμβάνονται του θέματος και να πράττουν άμεσα τα δια νόμου απαραίτητα και όχι μόνο την απάλειψη των γαυγισμάτων, αλλά να διασφαλίζουν και τις ορθές συνθήκες ευημερίας του ζώου !!!

Συνεπώς καταλήγουμε στα εξής

1 Υπάρχουν περιπτώσεις όπου όντως προκαλείται οχληρία με γαυγίσματα. Μόνο που αυτές είναι οι περιπτώσεις όπου τα σκυλιά είτε είναι παραμελημένα ή /και δεν ευημερούν ή/και ακόμα είναι άρρωστα.

2 Υπάρχουν και άπειρες περιπτώσεις όπου, αυτοί οι υπεύθυνοι φιλόζωοι, διώκονται άνευ σοβαρού λόγου και αιτίας.


Είναι εδώ που οι φιλόζωοι επαναστατούν !!

Ας μην τρελαινόμαστε λοιπόν…. Ο σκύλος είναι φυσιολογικό να γαυγίσει…. και θα γαυγίσει στο παιχνίδι του ή/και σε ερεθίσματα, είτε προειδοποιητικά είτε από χαρά !

Ο σκύλος γαυγίζει γιατί αντιστοίχως το παιδάκι του γείτονα παουρίζει και κλαίει στη βεράντα του και το ακούει όλη η γειτονιά, ή/και γιατί ο άλλος γείτονας έχει στο διαπασών τα ράδια και τις τηλεοράσεις, ή/και γιατί ο άλλος γείτονας τσακώνεται ή/και γιατί κάποιος άλλος μιλά μεγαλοφώνως ή/και γιατί κάποιος άλλος κάνει πρακτική το πιάνο ή την κιθάρα του!!!

Δεν άκουσα κανένα αστυνομικό να καταγγείλει για οχλαγωγία την οικογένεια που όλη μέρα και όλη νύχτα φωνάζουν ή γελάνε ή καυγαδίζουν ή έχουν παρτυ και δεν αφήνουν τους γύρω τους να ξεκουραστούν !!

Δεν άκουσα κανένα γείτονα και καμία αστυνομία να «λαπορτάρει» τα παιδιά του γείτονα που από τις 7 το πρωί της Κυριακής τσακώνονται στη βεράντα. Από την άλλη πλευρά αυτός ο γείτονας με τα φασαριώδη παιδάκια, μπορεί και καταγγέλλει κάποιο άλλο γείτονα ο οποίος έχει δύο σκύλους. Αυτός ο φασαριώδης πατέρας, ο οποίος δεν μπορεί να επιβληθεί στα παιδιά του που τρελαίνουν τη γειτονία οχλαγωγώντας, καταγγέλλει τον διπλανό του, γιατί γύρω στις 8 το πρωί που τους καθαρίζει το κλουβί και τους βγάζει περίπατο οι σκύλοι γαυγίζουν για 5 -10 λεπτά. Το πιο πάνω είναι πραγματική ιστορία και δεν είναι της φαντασίας μου !!! Άκουσα επίσης αρκετές περιπτώσεις ανθρώπων που κατηγορούνται αδίκως γιατί ο σκύλος τους γαύγισε για 5 ή 10 ή 15 λεπτά απογευματινή ώρα !!

Συνεπώς επανέρχομαι στο τι έγραψα αρχικά…. Ας σεβαστούμε λίγο ο ένας τον άλλο, ας σεβαστούμε τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής του διπλανού μας και ας σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τα ζώα ως τα εξιλαστήρια θύματα του ανικανοποίητου εγωισμού μας για κυριαρχία στη ζωή και το σπίτι του διπλανού μας ή/και για επιβολή των δικών μας εγωιστικών συνηθειών οι οποίες περιλαμβάνουν και δεν περιορίζονται στο μίσος και στο ρατσισμό έναντι των κατοικίδιων ζώων.

Το παιδάκι θα κλάψει και θα παίξει στην αυλή, ο γείτονας θα κάνει παρτυ ή θα συζητήσει μεγαλοφώνως, έτσι και ο σκύλος κάποιες στιγμές θα γαυγίσει !!

Μου είναι αδιανόητο να είμαι καταγγελμένη στο Δημαρχείο και μάλιστα ψευδώς , για οχλαγωγία σε ώρες κοινής ησυχίας, τη στιγμή που το δικό μου υπνοδωμάτιο έχει παράθυρο ακριβώς πάνω από το χώρο που διατηρώ τους σκύλους μου το βράδυ !! Πως είναι δυνατό εγώ και η οικογένειά μου να μην ενοχλούμαστε και ο διπλανός που είναι και 10 μέτρα πιο μακριά να ενοχλείται ????

Η καλή διάθεση εκ μέρους του ιδιοκτήτη σκύλου, ο χώρος και ο τρόπος διατήρησης ενώς ή και περισσοτέρων σκύλων είναι σημεία τα οποία οι αρμόδιες αρχές πρέπει να αξιολογούν όταν εξετάζουν την εγκυρότητα και βαρύτητα των διαφόρων παραπόνων.

Όσον αφορά την ερμηνεία της νομοθεσίας (?) εγώ προσωπικά κατανοώ και καταλαβαίνω ότι πρέπει να επικρατήσει η λογική, εν ελλείψει συγκεκριμενοποίησης των ορισμών που ανάφερα πιο πάνω.

Όταν λοιπόν αναφερόμαστε σε «συνεχές και ηχηρό» γαύγισμα (ως ορίζει ο νόμος), αυτό κατά την ταπεινή μου γνώμη πρέπει να είναι γαύγισμα το οποίο συνεχίζει για ώρες και σίγουρα να είναι γαύγισμα σκύλου που βρίσκεται σε παρακείμενη διπλανή αυλή, έτσι ώστε και η ηχηρότητα του γαυγίσματος να είναι έντονη σε βαθμό που εάν και εφόσον έκαστος γείτονας μπει στο σπίτι του και κλείσει τα παράθυρά του, εξακολουθεί να ακούει τα γαυγίσματα ηχηρά και έντονα.

Θεωρώ απαράδεκτη την δίωξη φιλόζωων και υπεύθυνων ατόμων από εγωκεντρικά δίποδα, τα οποία με τον τρόπο αυτό προσπαθούν να επιβάλουν τις γνώμες τους, οι οποίες βασίζονται στην απέχθεια που έχουν όχι μόνο προς τους σκύλους πολλές φορές αλλά και προς κάθε μορφής ζωής.

Με τον ίδιο τρόπο θεωρώ απαράδεκτη την συμπεριφορά του οποιουδήποτε ιδιοκτήτη σκύλου, όταν αυτή η συμπεριφορά περιλαμβάνει την απομόνωση ενός ζώου όπως ο σκύλος ή/και την έλλειψη επαρκούς παροχής φροντίδας προς το ζώο, πράγμα το οποίο θα οδηγήσει σε γαυγίσματα και κραυγές ενοχλητικές από μέρους του ζώου.

Επίσης θεωρώ απαράδεκτο, άτομα τα οποία παίρνουν ένα puppy στο σπίτι, να καταλήγουν να αναγκάζονται να το επιστρέφουν πίσω, γιατί την επόμενη το πρωί τους απείλησε ο γείτονας ή/και τους έφερε την αστυνομία, γιατί το puppy έκλεγε το βράδυ!! Αντιλαμβάνομαι και αναγνωρίζω ότι, ειδικά στην περίπτωση των puppies τα πράγματα είναι κάπως δύσκολα γιατί αυτά χρειάζονται 1 -2 μέρες να συνηθίσουν το νέο τους περιβάλλον μακριά από την θαλπωρή της μαμάς τους ή/και των αδελφιών τους. Ας μην είμαστε όμως υπερβολικοί ! Ακόμα και στην περίπτωση ενός puppy η «ταλαιπωρία» δεν ξεπερνά τις 1 -2 μέρες το πολύ, συνεπώς η οχλαγωγία είναι προσωρινή και παροδική !

Αν και σε καμία περίπτωση δεν εξισώνω ένα ζωάκι με ένα βρέφος, η ουσία παραμένει ότι, και το βρέφος του γείτονα κλαίει τα βράδια και μπορεί να ξυπνήσει την γειτονιά ένα καλοκαιρινό βράδυ που τα παράθυρα των γειτόνων είναι ανοιχτά!! Σίγουρα κανένας δεν θα του επιβάλει να «ξεφορτωθεί» ή να πετάξει το παιδί του ούτε και θα του φέρει την αστυνομία. Αν και το παιδί και το σκυλί δεν είναι σίγουρα το ίδιο πράγμα, η ουσία είναι μια – Πρόκληση ενόχλησης και οχλαγωγίας προκαλεί και το βρέφος όπως ακριβώς και το puppy !!!!

Ας σεβαστούμε λοιπόν τον διπλανό μας και την επιθυμία του να διατηρεί ένα ή περισσότερους σκύλους.

Οι φιλόζωοι που καταλήγουν να ευρίσκονται στην αιχμή του δόρατος, καταλήγουν να έχουν συχνά πυκνά πέραν του ενός σκύλου, όχι γιατί το επέλεξαν οι ίδιοι αλλά γιατί οι συνθήκες τους το επέβαλαν. Συχνά τα ζώα αυτά είναι διασωθέν από τους δρόμους σκύλοι, οι οποίοι δεν υιοθετούνταν για μεγάλα χρονικά διαστήματα και συνεπώς θα κατέληγαν στην ευθανασία! Συνεπώς, οι φιλόζωοι καταλήγουν να φιλοξενούν πέραν του ενός σκύλου γιατί ακριβώς η νομοθεσία περί σήμανσης των ζώων και οι κυρώσεις έναντι της εγκατάλειψης ενός ζώου ή ακόμα και η πρακτική της στείρωσης δεν εφαρμόστηκαν από άλλους συμπολίτες μας και τις αρμόδιες αρχές !

Εν κατακλείδι, καλώ τις αρμόδιες αρχές να έχουν σύνεση και λογική πριν τραβολογήσουν ένα υπεύθυνο φιλόζωο στα δικαστήρια. Καλώ τις αρμόδιες αρχές να επιμορφωθούν και να μελετήσουν τον τρόπο λειτουργίας του σκύλου, έτσι ώστε να μπορούν εύκολα να αξιολογήσουν εάν το γαύγισμα είναι όντως συνεχές και ηχηρό κλάμα γιατί το ζώο είναι παραμελημένο ή/και κακοποιημένο, ή εάν τα παράπονα ενός ή και περισσοτέρων γειτόνων είναι απλά μια κακόβουλη εγωιστική και ρατσιστική πράξη έναντι του ιδιοκτήτη σκύλων ή και των σκύλων συνάμα !!!

*Μέλος της ΓΓ του
Κινήματος Κοινωνικής Οικολογίας