Η τροφοδότηση του εθνικισμού

Το ερώτημα δεν είναι αν μετά που ακούει κάποιος τους οργανωμένους εθνικιστές αυτού του τόπου να βρίζουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους θεσμούς του κράτους να σηκωθεί να φύγει…

Το βασανιστικό ερώτημα είναι άλλο. Τι γυρεύει ένας βουλευτής ενός Οικολογικού Κινήματος σε μια σύναξη του ΠΑΚ, του Εθνικού Λαϊκού Μετώπου, του Ε.Φ.Α.Ε.Φ.Π., του Πατριωτικού Κινήματος «Πρώτη Γραμμή» και των λοιπών εθνικιστικών και αυτοαποκαλούμενων εθνοσωτήρων.

Αυτοί που μια ζωή σ’ αυτό τον τόπο πίστευαν ότι αγαπούν την πατρίδα τους πιο πολύ από τους υπόλοιπους, αυτοί που στο όνομα της Ελλάδας κατέλυσαν κάθε δημοκρατικό θεσμό, κατάφεραν στη δεκαετία του ’70 με τις πράξεις τους να καταστρέψουν την Κύπρο, να δώσουν αφορμή για την εισβολή και όλα τα τραγικά παρελκόμενα. Σήμερα, βλέπουμε τις ίδιες τάσεις, τα ίδια συνθήματα, το ίδιο μίσος και την ίδια μισαλλοδοξία να επανέρχονται. Και το κακό είναι ότι τα επεισόδια που δημιουργούν στο όνομα της δήθεν εθνικής συνείδησης και της ψευτοπαλληκαριάς τους, δεν είναι ούτε μεμονωμένα ούτε και περιστασιακά. Η ίδια αρρωστημένη νοοτροπία μεταλαμπαδίζεται από γενιά σε γενιά και εμφανίζεται κατά καιρούς με διάφορα ονόματα και σε διάφορες περιστάσεις.

Πως όμως απομονώνονται τα εθνικιστικά αυτά στοιχεία, έτσι που να μην έχουν πρόσφορο έδαφος για το καταστροφικό έργο τους; Πόσα πολιτικά κόμματα δεν προκαλούν, είτε με τη θέληση τους είτε άθελα τους την αναζωπύρωση τέτοιων επικίνδυνων καταστάσεων;

Πόσοι πολιτικοί αρχηγοί με τη στάση και τις δηλώσεις τους δεν στέλλουν σχεδόν καθημερινά το μήνυμα ότι «αυτοί αγαπούν περισσότερο την Κύπρο» από ότι ο Πρόεδρος (ο όποιος Πρόεδρος) και η Κυβέρνηση;

Πόση άραγε υπόσταση δίνεται σε αυτά τα στοιχεία όταν την ώρα που καθυβρίζουν τους θεσμούς και τον Πρόεδρο, βλέπουν στις εξέδρες βουλευτές και άλλους αξιωματούχους πολιτικών κομμάτων;

Ως μέλος και εκλεγμένος Δημοτικός Σύμβουλος του Κινήματος Οικολόγων, θέτω δημόσια και ευθέως το ερώτημα μου:

Τι γύρευε ο βουλευτής των Οικολόγων σε μια τέτοια συγκέντρωση; Τι σχέση έχει άραγε ένα Οικολογικό Κίνημα με το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο για παράδειγμα; Υπάρχει απόφαση της Κ.Ε. του Κινήματος για συμμετοχή σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις ή η παρουσία του ήταν μόνο υπό την προσωπική του ιδιότητα;

Να υποθέσουμε ότι η εκδήλωση που έγινε πριν μερικές μέρες στο Προεδρικό για καταδίκη του διπλού εγκλήματος σε βάρος της Κύπρου, δεν ήταν αρκετή για να ικανοποιήσει την ηγεσία του Κινήματος Οικολόγων και συνέτρεχε λόγος για περαιτέρω καταδίκη;

Θλίβομαι πραγματικά που ως μέλος του Κινήματος Οικολόγων αναγκάζομαι να προβαίνω δημόσια σε τέτοιες δηλώσεις. Η κατάσταση όμως έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που δεν μας αφήνει άλλα περιθώρια αντίδρασης.

Δεν αρκεί μόνο να δηλώνουμε πολέμιοι του εθνικισμού ή να γράφουμε άρθρα ενάντια «στον αλαζονικό εθνικισμό, τον υπερπατριωτισμό που συνιστά πατριδοκαπηλία, τη μισαλλοδοξία και το φανατισμό». Χρειάζεται να το δείχνουμε έμπρακτα. Ίσως με τη στάση μας απέναντι σε εκδηλώσεις όπως αυτή που πραγματοποιήθηκε στις 20 Ιουλίου, ίσως με τον περιορισμό των δηλώσεων μας, ίσως τέλος, με την αναθεώρηση της οπτικής γωνιάς που βλέπουμε τους υπόλοιπους πολιτικούς χώρους και το κατά πόσον αυτοί αγαπούν το ίδιο την πατρίδα τους, όπως εμείς.

Επαναλαμβάνω. Δεν έχω αντιληφθεί ποια σχέση και ποια θέση έχει το Οικολογικό Κίνημα σε μια σύναξη του ΠΑΚ, του Εθνικού Λαϊκού Μετώπου, του Ε.Φ.Α.Ε.Φ.Π., του Πατριωτικού Κινήματος «Πρώτη Γραμμή» και των υπολοίπων;

Ακόμα και ΠΑΣΥΦΙ ποδοσφαιρικής ομάδας που θα παρουσιαζόταν ως συνδιοργανωτής στη συγκεκριμένη εκδήλωση, την τελευταία στιγμή αποχώρησε φοβούμενο τον αντίκτυπο που θα είχε μια τέτοια ενέργεια! Κι όμως. Ένα «Πράσινο, Οικολογικό Κίνημα» δεν δίστασε να δηλώσει παρόν!

Όσες προσπάθειες κι όσες δικαιολογίες κι αν δόθηκαν αργότερα, δεν αναιρούν το μέγα πολιτικό ολίσθημα. Το οποίο, δυστυχώς, καταγράφεται στη συνείδηση του Κυπριακού λαού με όλες τις γνωστές και άγνωστες επιπτώσεις…