Το Υπουργείο Γεωργίας είναι ίσως το σημαντικότερο υπουργείο στην πατρίδα μας.
Ένα από τα καθήκοντα του από το 1960 είναι η προστασία του περιβάλλοντος και της θαλάσσιας ζωής. Είναι γενική η διαπίστωση ότι ενώ έχουμε τις καλύτερες θάλασσες στον κόσμο δηλαδή καθαρά και ζεστά νερά και ελεύθερα από καρχαρίες και άλλους επικίνδυνους θαλάσσιους οργανισμούς, εντούτοις οι θάλασσες μας κάθε μέρα γίνονται φτωχότερες. Σπάνια συναντά κάποιος αξιόλογη κίνηση ψαριών.
Η κατάσταση αυτή δεν είναι σημερινή ή χθεσινή αλλά χρονολογείται. Σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στις ΗΠΑ όπου υπάρχουν κορυφαία επιστημονικά ιδρύματα θαλάσσιας βιολογίας έχει για πολλά χρόνια ανακαλυφθεί ότι η δημιουργία τεχνητών υφάλων με σκάφη τα οποία έχουν καθαριστεί και έχουν ποντισθεί σε φτωχούς βυθούς εμπλουτίζει τη θαλάσσια ζωή. Πανεπιστημιακές μελέτες έχουν αποδείξει ότι οι τεχνητοί ύφαλοι πλοίων είναι πιο αποτελεσματικοί από φυσικές ξέρες και φυσικούς υφάλους. Επομένως νομίζω ήταν καθήκον του Υπουργείου Γεωργίας της Δημοκρατίας πριν από 25-30 χρόνια να προβλέψει την καλπάζουσα φθορά της θαλάσσιας ζωής και μέχρι σήμερα θα έπρεπε να είχε δημιουργήσει περισσότερα από 30 ή 40 υποβρύχια πάρκα εμπλουτισμού και προστασίας της θαλάσσιας ζωής. Η περίπτωση του LIBERTY αποτελεί ένα κλασσικό παράδειγμα «απόγνωσης». Φθάνοντας ίσως σε απόγνωση ο ΚΟΤ, ο Δήμος Παραλιμνίου μαζί και οι χιλιάδες δύτες, ξένοι και ντόπιοι, από την έντονη έλλειψη θαλάσσιας ζωής και βιοποικιλότητας φαίνεται αποφάσισαν ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο!. Αποφάσισαν να επωμισθούν τις ευθύνες και τα καθήκοντα που θα έπρεπε να είχε ασκήσει με αποτελεσματικότητα όλα αυτά τα χρόνια το Υπουργείο Γεωργίας. Έτσι 2 φορές εξασφαλίσθηκε η έγκριση του Υπουργείου Γεωργίας ότι το συγκεκριμένο σκάφος 37 μέτρων με το όνομα LIBERTY ήταν κατάλληλο για να χρησιμοποιηθεί σαν τεχνητός ύφαλος. Μόλις δόθηκαν οι εγκρίσεις, το Υπουργείο Γεωργίας όφειλε να διεξάγει σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα εβδομάδων, μελέτη χωροθέτησης, δηλαδή να δηλώσει σε ποιο ακριβές σημείο του βυθού θα ετοποθετήτο. Σύμφωνα με οδηγίες του Υπ.Γεωργίας, το σκάφος καθαρίστηκε από εταιρεία καθαριότητας που εργοδότησε ο Δήμος Παραλιμνίου. Ξαφνική θύελλα στη Λεμεσό βύθισε το σκάφος μέσα στο λιμάνι με μόνο μέρος της πλώρης ορατό πάνω από την επιφάνεια (ξεπλύθηκε για 12 μέρες!) . Μετά από τεράστιες προσπάθειες και έξοδα η Αρχή Λιμένων και ο Δήμος Παραλιμνίου κατόρθωσαν να θέσουν και πάλι το σκάφος σε κατάσταση πλοϊμότητας ενώ λόγω ακριβώς της κρίσιμης κατάστασης του (θα ξαναβυθιζόταν) ο Λιμενάρχης διέταξε άμεση μετακίνηση του σκάφους. Ενώ το Υπουργείο Γεωργίας είχε καθήκον να γνωρίζει και να παρακολουθεί συνεχώς το όλο έργο -που ήταν ουσιαστικά δικό του- δεν το έπραξε. Αντιμετωπίζοντας τεράστιο δίλλημα ο Δήμος Παραλιμνίου δηλαδή: είτε να αφήσει το έτοιμο πεντακάθαρο πλέον σκάφος να χαθεί, βυθιζόμενο εντός του Εμπορικού Λιμένα Λεμεσού περιμένοντας την απάντηση χωροθέτησης από το Υπ.Γεωργίας ή να προχωρήσει αμέσως με την ρυμούλκηση στο Παραλίμνι. Έχοντας υπόψη ότι είχαν παρέλθει περισσότεροι από 3-4 μήνες χωρίς το αρμόδιο υπουργείο να απαντήσει, πού ακριβώς να ποντισθεί το σκάφος ο Δήμος Παραλιμνίου υπο τις πιο πάνω παραμέτρους αλλά και πολλές άλλες, ρυμούλκησε και πόντισε το σκάφος σε σωστό σημείο του βυθού στο Παραλίμνι. Στη συνέχεια το Υπουργείο Γεωργίας αντί να λάβει υπόψη ότι: 1ον κάποιος άλλος έκανε την δική του δουλειά και το δικό του καθήκον, 2ον ότι όφειλε να απαντήσει άμεσα ή έστω έγκαιρα αναφορικά με το πού θα έπρεπε να τοποθετηθεί 3ον ότι ήταν απόλυτο καθήκον του Υπουργείου Γεωργίας να γνωρίζει και να παρακολουθεί συνεχώς τις εξελίξεις με το σκάφος πράγμα που δεν έπραξε 4ον παρά το ότι πιθανόν να ήταν παράλειψη του Δήμου Παραλιμνίου (αδυναμία του Υπουργείου να παρακολουθεί) να μην επικοινωνήσει με το Υπουργείο Γεωργίας για να περιγράψει με ακρίβεια την κρισιμότητα της κατάστασης ευστάθειας και πλοϊμότητας του σκάφους, εντούτοις, το Υπουργείο αγνόησε την ουσία του θέματος που δεν ήταν η τήρηση της διαδικασίας πλέον αλλά η εκτέλεση του έργου κάτω από τις πιο πάνω κρίσιμες συνθήκες (μεσολάβησε και Σαββατοκυρίακο). 5ον Το Υπουργείο Γεωργίας αντιμετώπισε τον Δήμο Παραλιμνίου δηλαδή τον Οργανισμό που ανέλαβε να εκτελέσει το από τριαντακονταετίας οφειλόμενο καθήκον του ιδίου του Υπουργείου Γεωργίας, σαν ένα κοινό εγκληματία, καταγγέλλοντας το Δημαρχείο για δήθεν ποινικό αδίκημα στην Αστυνομία ενώ παράλληλα επέτρεψε να κυκλοφορήσουν στον ημερήσιο τύπο ψευδείς πληροφορίες όπως για παράδειγμα η δήθεν «μη αφαίρεση των μηχανών του σκάφους» και πολλά άλλα. Δυστυχώς το Υπουργείο Γεωργίας δεν σταμάτησε μέχρις εδώ. Συνέχισε να επιτρέπει στον ημερήσιο τύπο να δυσφημίζει τον θαλάσσιο τουρισμό της περιοχής Παραλιμνίου Πρωταρά με απίστευτους χαρακτηρισμούς όπως «Κίνδυνος Θάνατος η θάλασσα του Πρωταρά!». Η στάση αυτή του Υπουργείου έφθασε και στο να εκδώσει διάταγμα για απαγόρευση της ναυσιπλοΐας μπροστά από την είσοδο του λιμενίσκου Παραλιμνίου ενώ παράλληλα τοποθέτησε πάνω από το ναυάγιο, ένα άκρως επικίνδυνο για την ναυσιπλοΐα σύστημα δεκαεννέα (19) λανθασμένων σημαντήρων, με επικίνδυνα λανθασμένη αγκυρίωση έτσι ώστε τα παραπλέοντα σκάφη να προσκρούουν σε αυτό και να έχουν απώλεια έλικας ή άλλες μηχανικές ζημιές.
Σήμερα η ιστορία ξεπέρασε κάθε πλαίσιο με σχετικό δημοσίευμα ότι «το Υπουργείο Γεωργίας μελετά» λέει «να ανελκύσει τον τεχνητό ύφαλο LIBERTY!!. Άραγε η Νομική Υπηρεσία δεν θα έπρεπε επιτέλους να υποδείξει στο Υπουργείο Γεωργίας ότι το ναυάγιο του σκάφους LIBERTY στην ουσία δεν βρίσκεται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Γεωργίας! Ως ναυάγιο σκάφους, αποτελεί αντικείμενο του «Receiver of Wrecks» δηλαδή του επίσημου παραλήπτη ναυαγίων δηλαδή του Τμήματος Εμπορικής Ναυτιλίας και του ιδιοκτήτη (Δήμου Παραλιμνίου). Δίκαια ο κόσμος της θάλασσας διερωτάται: Γιατί δέν κινήθηκε με τον ίδιο τρόπο το Υπουργείο Γεωργίας για το «ΖΗΝΟΒΙΑ», για το «ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΑ» ή μήπως για το «ΦΑΡΣΑ» με τα εκτεθειμένα σακκιά καρκινογενούς αμιάντου ή με το ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ-2 ;
Γλαύκος Καριόλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου