Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

36 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑΣ… 36 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

*Της Φωτεινής Φωτίου

Πέρασαν 36 ολόκληρα χρόνια προσφυγιάς . Τρείς γενιές έχουν ζήσει και συνεχίζουν να βιώνουν τον τρομερό εφιάλτη του ’74. Ανήμερα της πρώτης τουρκικής εισβολής στις 20 Ιουλίου, με το βλέμμα στραμμένο στα κατεχόμενα χωριά και πόλεις μας κάποιοι νοσταλγούν τις ‘παλιές καλές’ μέρες που ζούσαν ελεύθεροι και ανέμελοι στα πατρογονικά τους εδάφη. Η νέα γενιά σαν καλός ακροατής παραμένει βουβή και προσμένει με την σειρά της να επιστρέψει ελεύθερη στην γη των παππούδων της, να πάει στα σπίτια των γονιών της και να δει από κοντά τα χωράφια που της ‘βούλλωσε’ ο παππούς και η γιαγιά.


Μπορούμε και τώρα να πάμε στα κατεχόμενα..
OΜΩΣ άλλο είναι το να πας ελεύθερος και ανεξάρτητος και άλλο το να είσαι υποχρεωμένος να δείχνεις ταυτότητα ή διαβατήριο στο οδόφραγμα και να νιώθεις ότι ταξιδεύεις σε μια άλλη χώρα. Στο παρών στάδιο μοιάζουν όλα τόσο ξένα, παντού κυματίζουν σημαίες τούρκικες και σημαίες του ψευδοκράτους. Ιδιαίτερα για εμάς που γεννηθήκαμε μετά την προσφυγιά, είμαστε τελείως ανίδεοι για το πώς έμοιαζαν αυτοί οι τόποι που τώρα είναι υπό την κατοχή των κατακτητών.


Οι πληγές δεν έχουν κλείσει….
Ακόμα αναγνωρίζονται λείψανα των αγνοουμένων με την μέθοδο του DNA. Οι σωροί αυτών που πυροβολήθηκαν εν ψυχρώ, που θάφτηκαν ζωντανοί, που πριν τους δολοφονήσουν τους ξερίζωσαν τα δόντια ή τους έκοψαν τα δάκτυλα, μαρτυρούν την βαρβαρότητα και τις πράξεις αίσχους και ντροπής του κατακτητή. Κι όμως χαροκαμένοι γονείς και συγγενείς αναμένουν μέχρι την τελευταία τους πνοή να μάθουν τι απέγιναν τα παιδιά τους.

Κάποιοι ίσως ακόμη να ελπίζουν ότι θα τους βρουν και ζωντανούς. Πάντα η ελπίδα είναι στην ψυχή μας. Ίσως ναι, μπορεί να υπάρχουν ακόμη ζωντανοί αιχμάλωτοι στα χέρια των Τούρκων.
Ο κυπριακός λαός δεν ξεχνά και γυρίζοντας την μνήμη του 36 χρόνια πίσω, προσπαθεί να διώξει αυτόν τον ‘μαύρο’ Ιούλη και ελπίζει στην δικαίωση και στην επανένωση της πατρίδας του.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να πεισμώσουμε για να ξανά αποκτήσουμε όλα αυτά που μας ανήκουν. Λαός, Κυβέρνηση, πολιτική ηγεσία και εκκλησία προσμένουν ως λύση την διζωνική και δικοινοτική ομοσπονδία. Κοινή απαίτηση όλων των προσφύγων με βάση τα ανθρώπινα δικαιώματα και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ζητούν επιστροφή στα σπίτια και στις περιουσίες τους ώστε να ζήσουν ελεύθεροι άνθρωποι.


*Εκπαιδευτικός.

(Πρόσφυγας εξ Αμμοχώστου και Έξω-Μετόχι, Λευκωσίας).

Δεν υπάρχουν σχόλια: