Χρειαζόμαστε άμεσα μια διατροφική μεταρρύθμιση για να αντιμετωπίσουμε τόσο την επιδημία του διαβήτη όσο και της παχυσαρκίας. Θα πρέπει να τολμήσουμε να αναθεωρήσουμε κάποιες από τις ισχύουσες διατροφικές οδηγίες οι οποίες μάλλον αυξάνουν παρά μειώνουν το πρόβλημα. Τα μεταβολικά κέντρα στη Νορβηγία έχουν αντιμετωπίσει από το 1999 χιλιάδες ασθενών με μεταβολικό σύνδρομο, παχυσαρκία ή διαβήτη τύπου 2, εστιάζοντας στη βελτίωση του τρόπου διατροφής και ζωής. Τα αποτελέσματα είναι εκπληκτικά. Η συντριπτική πλειονότητα μπορεί σε μικρό χρονικό διάστημα να σταματήσει εντελώς τις ενέσεις ινσουλίνης ή να μειώσει δραστικά τη δόση, ενώ ταυτοχρόνως χάνει βάρος και ομαλοποιούνται το σάκχαρο του αίματος, η αρτηριακή πίεση, η χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια, με αποτέλεσμα τη σημαντικά μικρότερη ανάγκη για φαρμακευτική αγωγή και τη θεαματική βελτίωση της ποιότητας ζωής του ατόμου.
Στην πραγματικότητα δεν απαιτείται κάτι περισσότερο από μια αναδιοργάνωση σε ό,τι βάζουμε στο πιάτο μας. Λιγότερη ζάχαρη, αλλά και λιγότερο ψωμί, πατάτες, ρύζι και ζυμαρικά οδηγούν σε μεγάλη μείωση του γλυκαιμικού φορτίου και σημαντικά μειωμένη ανάγκη για πρόσληψη ινσουλίνης. Ετσι μένει περισσότερος χώρος για λαχανικά και όσπρια. Επίσης, χρειάζεται μια αύξηση των υγιεινών λιπαρών και πρωτεϊνών, ιδίως με τη μορφή των ψαριών και θαλασσινών, σε βάρος των αμυλούχων και σακχαρούχων τροφών. Δύο φλιτζάνια καφέ και ένα ποτήρι κρασί την ημέρα είναι επίσης θετικά για τον διαβήτη. Ενα τρίτο κουταλάκι κανέλας ημερησίως φαίνεται σε έρευνες να μειώνει επίσης τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, τα τριγλυκερίδια και την «κακή» LDL χοληστερόλη σχεδόν κατά 30%.
Απίστευτα καλό και εύκολο; Η ερώτηση είναι τι θέλουμε: καλύτερη διατροφή και περισσότερη σωματική άσκηση ή περισσότερη ινσουλίνη και φάρμακα; Η επιλογή θα έπρεπε να είναι προφανής, αλλά όταν οι δημόσιοι πόροι προωθούν τη φαρμακευτική αντιμετώπιση αντί για τη βελτίωση του τρόπου διατροφής και ζωής των πολιτών, το μέλλον κάθε άλλο παρά αισιόδοξο φαίνεται...
Στην πραγματικότητα δεν απαιτείται κάτι περισσότερο από μια αναδιοργάνωση σε ό,τι βάζουμε στο πιάτο μας. Λιγότερη ζάχαρη, αλλά και λιγότερο ψωμί, πατάτες, ρύζι και ζυμαρικά οδηγούν σε μεγάλη μείωση του γλυκαιμικού φορτίου και σημαντικά μειωμένη ανάγκη για πρόσληψη ινσουλίνης. Ετσι μένει περισσότερος χώρος για λαχανικά και όσπρια. Επίσης, χρειάζεται μια αύξηση των υγιεινών λιπαρών και πρωτεϊνών, ιδίως με τη μορφή των ψαριών και θαλασσινών, σε βάρος των αμυλούχων και σακχαρούχων τροφών. Δύο φλιτζάνια καφέ και ένα ποτήρι κρασί την ημέρα είναι επίσης θετικά για τον διαβήτη. Ενα τρίτο κουταλάκι κανέλας ημερησίως φαίνεται σε έρευνες να μειώνει επίσης τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, τα τριγλυκερίδια και την «κακή» LDL χοληστερόλη σχεδόν κατά 30%.
Απίστευτα καλό και εύκολο; Η ερώτηση είναι τι θέλουμε: καλύτερη διατροφή και περισσότερη σωματική άσκηση ή περισσότερη ινσουλίνη και φάρμακα; Η επιλογή θα έπρεπε να είναι προφανής, αλλά όταν οι δημόσιοι πόροι προωθούν τη φαρμακευτική αντιμετώπιση αντί για τη βελτίωση του τρόπου διατροφής και ζωής των πολιτών, το μέλλον κάθε άλλο παρά αισιόδοξο φαίνεται...
(Φαίδων Λίντμπεργκ-Χατζηπαναγιώτου, παθολόγος - διαβητολόγος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου